Hauts-ohearen fusioa teknologia liderra da prezisio handiko eta geometria konplexuko objektu metalikoen fabrikaziorako.
Hainbat prozesu bidera daitezke erabilitako bero iturriaren (laser izpia edo elektroiak) eta materialaren fusio-graduaren (sinterizatua edo fusioa) arabera.
Metalezko piezen fabrikazioan dagoen prozesurik hedatuena laser bidezko fusio selektiboa deiturikoa da (Selective Laser Melting o SLM). DMLS (Direct Metal Laser Sintering) edo Laser Cusing izenez ere ezaguna.
Prozesua (3D) hiru dimentsioetako modelo baten sorkuntzarekin hasten da, ordenagailuz lagundutako diseinurako (CAD) softwarearen bidez egina. 3D modelo hori STL formatudun fitxategi batean gordetzen da, eta modeloaren hiru angeluko adierazpena da. Ondoren, softwareak fitxategia geruzetan zatitu eta SLM taldera bidaltzen da.
SLM makinaren konfigurazioan, bero iturri batek (laserra) aurrez plataforma baten gainean geruza oso mehe eta uniformetan (3Dan zehaztutakoak) jarritako hauts-ohe bat galdatzen du, piezaren ingurua eta barnekoa sortuz. Eraikuntzarako plataforma hau z ardatzean jaisten da geruza bakoitzaren ondoren, geruzaren beraren lodierako distantzia berean (normalean 25 eta 50 mikra bitartean), eta ekintza hori pieza erabat osatu arte errepikatzen da.
Piezaren osaketaren ondoren, eta bere aplikazioaren arabera, akabera-hobekuntzarako ekintza batzuen edota propietate mekanikoak hobetzeko tratamendu termikoen beharra egon daiteke.
Gaur egun, SLM bidez altzairu herdoilgaitzak, erreminta-altzairuak, titaniozko aleazioak, nikel-aleazioak eta aluminiozko aleazioen gisako materialak prozesa daitezke, besteak beste.
Sarritan %99,9tik gorako dentsitateak lortzen dira, 4-10 μm inguruko gainazal-akabera dutenak. Beraz, teknologia hau oso erabilgarria da oso geometria konplexua duten amaierako piezak eta horma meheak edota ezkutuko hutsuneak nahiz kanalak dituzten estrukturak fabrikatzeko.
